συναγερμός

ο, ΝΑ, και συναγυρμός Α [συναγείρω]

συνάθροιση, σύναξη («ἐγένετο παλλαϊκὸς συναγερμός», Δαμάσκ. Αρχ.)

νεοελλ.

1. η σε έκτακτες περιστάσεις αιφνίδια πρόσκληση και συγκέντρωση πλήθους

2. προειδοποιητικό σήμα για κίνδυνο

3.στρ. η κατά το δυνατόν ταχύτερη έγερση μονάδας, η ανάληψη τών όπλων και η θέση σε κατάσταση ετοιμότητας για δράση με σκοπό την απόκρουση αιφνίδιας εχθρικής επιδρομής

4. η σε έκτακτη ανάγκη αιφνίδια σύναξη τής πυροσβεστικής και η προετοιμασία για δράση

5. συσκευή που τοποθετείται σε οίκημα ή σε όχημα με την οποία δίνεται προειδοποιητικό σήμα κινδύνου

6. βιολ. πρόσκαιρη αντίδραση ζώου σε απόκριση τής άμεσης παρουσίας κινδύνου για το ίδιο ή τους συντρόφους του

7. φρ. «αντίδραση συναγερμού»

ιατρ. το πρώτο στάδιο τού συνδρόμου προσαρμογής.